Reptielen

Reptielen (Reptilia) of kruipdieren vormen een klasse van koudbloedige, gewervelde dieren.

Reptielen komen over de gehele wereld voor behalve in heel koude gebieden zoals de polen en de toppen van bergen. Er zijn meer dan 10.200 moderne soorten. Daarnaast zijn er vele uitgestorven vertegenwoordigers beschreven die meestal alleen bekend zijn als fossiel. Tot de uitgestorven reptielen behoorden monsterlijke soorten zoals de in zee levende Mosasaurus die ook in het huidige Nederland gevonden is. Een belangrijke uitgestorven groep zijn de vliegende reptielen zoals de pterosauriërs. Deze dieren domineerden tot miljoenen jaren geleden het luchtruim, maar worden niet meer vertegenwoordigd door nog levende verwanten. De groep van reptielen in bredere zin (alle bekende reptielen) verschilt wezenlijk met de groep van reptielen in engere zin (de moderne soorten).

Reptielen worden vaak in één adem genoemd met de amfibieën, hoewel het hier twee zeer verschillende diergroepen betreft. Amfibieën hebben een permeabele huid en geen schubben, in tegenstelling tot de reptielen. Het belangrijkste verschil met de amfibieën is echter het ontbreken van een larvaal stadium bij alle reptielen.

Traditioneel wordt het opgevat als een klasse die de volgende ordes met nog levende vertegenwoordigers omvat:

Schubreptielen (Squamata) (Slangen, hagedissen en wormhagedissen) Schildpadden (Testudines) Krokodilachtigen (Crocodilia) Brughagedissen (Sphenodontidae) Volgens moderne opvattingen over classificatie wordt de traditionele klasse niet langer als geldig beschouwd, omdat het een parafyletische groep is. (Lees meer onder 'indeling'.) In dit artikel worden, tenzij anders vermeld, de vogels en de zoogdier(reptiel)en buiten beschouwing gelaten.

Reptielen zijn tetrapoddieren in de klasse Reptilia, bestaande uit hedendaagse schildpadden, krokodilachtigen, slangen, amphisbaenianen, hagedissen, tuatara's en hun uitgestorven familieleden. De studie van deze traditionele reptielenorden, historisch gecombineerd met die van de moderne amfibieën, wordt herpetologie genoemd.

Omdat sommige reptielen nauwer verwant zijn aan vogels dan andere reptielen (bijvoorbeeld krokodillen zijn nauwer verwant aan vogels dan hagedissen), vormen de hierboven vermelde traditionele groepen "reptielen" geen monophyletische groepering (of clade). Om deze reden geven veel moderne wetenschappers er de voorkeur aan om ook het vogelbestanddeel van Reptilia te beschouwen, waardoor Reptilia een monofyletische klasse wordt.

De vroegst bekende proto-reptielen ontstonden ongeveer 312 miljoen jaar geleden tijdens de Carboniferous periode, geëvolueerd van geavanceerde reptiliomorph tetrapoden die steeds meer aangepast aan het leven op droge grond. Enkele vroege voorbeelden zijn de hagedis-achtige Hylonomus en Casineria. Naast de levende reptielen zijn er veel verschillende groepen die nu uitgestorven zijn, in sommige gevallen als gevolg van massaal uitsterven. In het bijzonder heeft de gebeurtenis Cretaceous-Paleogen met uitsterven de pterosaurussen, plesiosauriërs, ornithischen en sausen, evenals vele soorten theropoden, waaronder troodontiden, droodontideeën, dromaeosaurids, tyrannosaurids en abelisaurids, alsmede vele krokodyliformes en squamates vernietigd (e). g. mosasauriërs).

Moderne niet-avige reptielen leven op elk continent, met uitzondering van Antarctica. (Als vogels als reptielen worden geclassificeerd, zijn alle continenten bewoond. ) Verschillende levende subgroepen worden herkend: Testudines (turtles en schildpadden), ongeveer 400 soorten - Rhynchocephalia (tuatara uit Nieuw-Zeeland), 1 soort - Squamata (lizards, slangen en wormhagedissen), meer dan 9.600 soorten - Crocodilia (krokodillen, gavials, kaaimannen en alligators), 25 soorten - en Aves (vogels), 10.000 soorten.

Reptielen zijn gewervelde wezens met vier ledematen of, net als slangen, afkomstig van vierhandige voorouders. In tegenstelling tot amfibieën hebben reptielen geen aquatisch larvenstadium. De meeste reptielen zijn eierleggend, hoewel verscheidene soorten squamates zijn levendbarend, net als sommige uitgestorven aquatische gevels? -? -? De foetus ontwikkelt zich binnenin de moeder, in een placenta in plaats van in een eierschaal. Als vruchtwaterpapitjes worden reptieleieren omgeven door membranen voor bescherming en transport, die ze aanpassen aan de voortplanting op droog land. Veel van de vivipareuze soorten voeden hun foetussen via verschillende vormen van placenta, analoog aan die van zoogdieren. Extante reptielen variëren in grootte van een piepkleine gekkko, Sphaerodactylus ariasae, die kan groeien tot 17"mm (0,7 in) tot de zoutwaterkrokodil Crocodylus porosus, die 6"m (19,7 ft) lang kan zijn en meer dan 1.000"kg (2.200 lb) weegt.

Bronnen:

Wikipedia (NL) | Wikipedia (EN) (vertaald)

Verbergen