Ambachtelijk

Men noemt een product ambachtelijk of artisanaal als het op de originele of traditionele manier gemaakt wordt.

Bij ambachtelijke producten is elk exemplaar uniek doordat de ambachtsman individuele aandacht schenkt aan het materiaal. Ambachtelijke producten zijn veel duurder dan industriële producten omdat er niet of nauwelijks schaalvoordeel kan worden behaald.

Kenmerken van ambachtelijke productie zijn:

er is geen of een beperkte arbeidsdeling de mechanisatiegraad is beperkt Ambachtelijk staat vaak tegenover procesmatig. Persoonlijke vakbekwaamheid en ervaring zijn doorslaggevend om tegemoet te komen aan de specificatie van de klant.

Omdat de term niet beschermd is wordt er in de reclame op grote schaal misbruik van gemaakt.

Een ambacht of handel is een vrijetijdsbesteding of een beroep dat bijzondere vaardigheden en kennis van geschoold werk vereist. In historische zin, met name de Middeleeuwen en eerder, wordt de term meestal gebruikt voor mensen die zich bezighouden met kleinschalige productie van goederen of het onderhoud ervan, bijvoorbeeld door knutselaars. De traditionele termen ambachtsman en vakvrouw worden tegenwoordig vaak vervangen door ambachtslieden en zelden door ambachtslieden.

Het begin van de ambachten in gebieden zoals het Ottomaanse Rijk betrokken de bestuursorganen die leden van de stad die bekwaam waren in het creëren van goederen waren om winkels te openen in het centrum van de stad. Deze mensen hielden langzaam op als zelfvoorzienende boeren (die in hun eigen huizen goederen creëerden om met buren te handelen) en begonnen te vertegenwoordigen wat we vandaag de dag van een "ambachtsman" dachten.

Historisch gezien concentreerden ambachtslieden zich in stedelijke centra en vormden gilden. De vakbekwaamheid die hun beroepen vereisen en de noodzaak om permanent betrokken te zijn bij de uitwisseling van goederen eisten ook een algemeen hoger opleidingsniveau, en ambachtslieden bevonden zich gewoonlijk in een bevoorrechte positie dan de boeren in de maatschappelijke hiërarchie. De huishoudens van ambachtslieden waren niet zo zelfvoorzienend als die van mensen die zich met landbouwwerkzaamheden bezighielden en moesten daarom afhankelijk zijn van de uitwisseling van goederen.

Als een leerling van een ambachtelijke opleiding zijn leerlingopleiding had voltooid, zou hij een journeeman worden die op zoek was naar een plek om zijn eigen winkel op te richten en zijn brood te verdienen. Nadat hij zijn eigen winkel had opgezet, kon hij zichzelf vervolgens een meester van zijn vak noemen.

Dit systeem van stapsgewijze aanpak van de beheersing van een ambacht, dat het verwerven van een bepaalde hoeveelheid onderwijs en het aanleren van vaardigheden omvat, is tot op heden in sommige landen van de wereld bewaard gebleven. Maar ambachten hebben diepgaande structurele veranderingen ondergaan tijdens en sinds het einde van de Industriële Revolutie. De massaproductie van goederen door de grootschalige industrie beperkt zich tot marktsegmenten waar de industriële werkwijzen of de massaproductie van goederen niet aan de voorkeuren van potentiële kopers zou of kan voldoen. Als gevolg van deze veranderingen maken ambachtslieden tegenwoordig bovendien steeds vaker gebruik van halffabrikaten of halffabrikaten en passen deze aan de eisen of wensen van hun klanten en, indien nodig, aan de omgeving van hun klanten aan. Zo nemen zij deel aan een bepaalde arbeidsverdeling tussen industrie en ambacht.

Bronnen:

Wikipedia (NL) | Wikipedia (EN) (vertaald)

Verbergen